Grensovergang
Door: Joan Lufting
Blijf op de hoogte en volg joan
27 April 2006 | Mozambique, Maputo
Dan gaat alles goed, ben je veilig aangekomen met een minibusje bij de grens van Mozambique.........worden we opeens tot een halt geroepen: ‘stop,stop,stop’
Wij moeten alle drie meekomen.....het lijkt verdacht veel op de horror verhalen die ik al zo veel gehoord heb: mee moeten naar een kamertje.....je tas moet worden doorzocht en ze vinden altijd wel iets wat volgens hun illegaal is....ze willen je geld....je verkrachten en je daarna vermoorden......
Daar gaan we dan. ‘we laten elkaar nooit alleen, nergens’ We lopen achter de meneer aan die ons tot een halt riep. Alle verhalen van grensovergangen die ik ooit gehoord en gelezen heb vliegen door mijn hoofd. Ik dacht dat ze in het minst erge geval ons geld wilden hebben..... dat mogen ze allemaal van me...in het ergste geval......Nee, laat ik daar maar niet aan denken. Maar ik zette me wel schrap. Een kleine kamer met een bureau, een stoel en drie mannen. De deur ging dicht en bij mij ging er een rilling door mijn lijf. Ze stelde zich voor; twee van de politie en een van de health inspectie. Ja, ja.... dacht ik.... op zo’n moment is alles verdacht en vertrouw ik ze voor geen meter.
Ze wilden onze vaccinatieboekjes zien.... so far, so good. En onze tassen even inspecteren. Bij het openen van mijn rits viel er van alles uit. Mijn tas zit dan ook propvol met z’n 25 kilo. (ja! Ik ben sterk..) Bij de pepermuntjes in Maartjes tas keken ze toch wel even gek.. XTC? Hahaha! Tijdens deze hele gebeurtenis deden we heel ontspannen, en we hadden zowaar een heel gezellig gesprek met de drie heren.
Geen oplichterij, geen slaag, verkrachting, moord.......helemaal niks..... een vriendelijke lach, een gezellig praatje en we konden weer gaan. ‘Have a save journey!’
Ongeloofelijk..........Het kan dus ook heel goed gaan! (gelukkig maar...)
Voor foto’s kijk op: http://spaces.msn.com/lotenmaartinafrika/
Wij moeten alle drie meekomen.....het lijkt verdacht veel op de horror verhalen die ik al zo veel gehoord heb: mee moeten naar een kamertje.....je tas moet worden doorzocht en ze vinden altijd wel iets wat volgens hun illegaal is....ze willen je geld....je verkrachten en je daarna vermoorden......
Daar gaan we dan. ‘we laten elkaar nooit alleen, nergens’ We lopen achter de meneer aan die ons tot een halt riep. Alle verhalen van grensovergangen die ik ooit gehoord en gelezen heb vliegen door mijn hoofd. Ik dacht dat ze in het minst erge geval ons geld wilden hebben..... dat mogen ze allemaal van me...in het ergste geval......Nee, laat ik daar maar niet aan denken. Maar ik zette me wel schrap. Een kleine kamer met een bureau, een stoel en drie mannen. De deur ging dicht en bij mij ging er een rilling door mijn lijf. Ze stelde zich voor; twee van de politie en een van de health inspectie. Ja, ja.... dacht ik.... op zo’n moment is alles verdacht en vertrouw ik ze voor geen meter.
Ze wilden onze vaccinatieboekjes zien.... so far, so good. En onze tassen even inspecteren. Bij het openen van mijn rits viel er van alles uit. Mijn tas zit dan ook propvol met z’n 25 kilo. (ja! Ik ben sterk..) Bij de pepermuntjes in Maartjes tas keken ze toch wel even gek.. XTC? Hahaha! Tijdens deze hele gebeurtenis deden we heel ontspannen, en we hadden zowaar een heel gezellig gesprek met de drie heren.
Geen oplichterij, geen slaag, verkrachting, moord.......helemaal niks..... een vriendelijke lach, een gezellig praatje en we konden weer gaan. ‘Have a save journey!’
Ongeloofelijk..........Het kan dus ook heel goed gaan! (gelukkig maar...)
Voor foto’s kijk op: http://spaces.msn.com/lotenmaartinafrika/
-
27 April 2006 - 09:24
Maart En Lot:
Wat een spannend verhaal!!! En zo levensecht beschreven. Alsof we er zelf bij waren. Wat hebben jullie dat goed gedaan!! Knap hoor! Doe maar voorzichtig!! Veel liefs en tot gauw! -
27 April 2006 - 15:29
Annelube:
Heeeeeeeeej annet. Hoest nou?! Wat ik nou niet snap, is waar Chocolat en Magic zijn gebleven. En Barbie zit ook niet in die tas... Gelukkig weet ik nu wel waar de rest is. Grappig hoe zo'n reisgezelschap groeit en groeit... en dan weer krimpt en krimpt... Maar dat wil wel met zo'n grote tas!! HAAAAAAHAHA!! -x-Annelube -
27 April 2006 - 15:42
Chocolat:
Hi Magig. Glad to hear you're ok! We are not in the back room. We are enjoying ourselves at the beach!! It's a realy strange name for a town: Tofu. I thought it was something you could eat. You must know that, being a vegeterian... Well, big kisses and see you soon!! Love, Chocolat!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
