Vliegreis/Zuid-Afrika
Door: Joan Lufting
Blijf op de hoogte en volg joan
01 Oktober 2005 | Zuid-Afrika, Pretoria
(Vliegreis)
Links van mij het raam, rechts zit Linda.
Een paar tranen biggelen over mijn wangen. Soms vang ik ze nog net optijd op met mijn zakdoekje, maar vaker vallen ze op mijn broek of truitje.
Ik ben er klaar voor, dat voel ik in iedere vezel van mijn lichaam. Ik kan vertrekken met heel mijn hart. De tranen zijn voor de achterblijvers. Ik hoop dat ze me niet teveel missen en dat ze realiseren dat ik de juiste weg ingeslagen ben.....Ik ga de juiste richting op. Ik ben zo vrij als een vogel en ik vlieg letterlijk alle kanten op. Ik wil jullie graag meenemen, mis mij maar niet want we zijn nog even dichtbij elkaar als altijd. Het voelt heel goed, voel jij dat ook?
(Zuid-Afrika)
Alles vliegt als een razende voorbij. Ik zuig de eerste beelden van Afrika op als een kind die voor het eerst iets nieuws ziet. Ik voel me thuis hier. Niet specifiek op deze plek maar hier. Gewoon hier.
Het huis is mooi, groot en oud. Het heeft tot voor kort 12 jaar leeg gestaan. De vrijwilligers die hier al eerder waren zijn dinsdag hier naartoe verhuisd. Het huis is nog leeg, de meubels zijn nog niet binnen. Bedden staan hier en daar en iedereen zoekt zijn spullen bij elkaar. Waar Linda en ik slapen noemen ze 'the cottage'. Het is een klein gebouw aan het huis met twee kamers en een badkamertje. De onderkant van de voordeur is open. wat niet veilig is want er zijn hier veel slangen; black mamba's en spitting cobra's............hahahaah! Echt, geen grapje. Ik maak me een beetje druk over de spleet onder de deur. alles kan ongevraagd binnen komen en mijn bed staat vlakbij de ingang. Ik check dan ook altijd mijn slaapzak voordat ik er zelf inkruip (ik slaap graag alleen in de mummie zak).
Er is zoveel te vertellen......maar weet niet waar te beginnen. Het komt wel. Jullie krijgen met de tijd alles te horen.
Ik wil Pappa, Mamma, Judith, Glenn, Loek, Thea, Maartje, Maartje en Annelot heel erg bedanken voor de steun bij mijn vertrek. Ik vond het geweldig!
Wordt vervolgd.......
Kijk voor de foto's op:
http://spaces.msn.com/members/JoaninAfrika/
Links van mij het raam, rechts zit Linda.
Een paar tranen biggelen over mijn wangen. Soms vang ik ze nog net optijd op met mijn zakdoekje, maar vaker vallen ze op mijn broek of truitje.
Ik ben er klaar voor, dat voel ik in iedere vezel van mijn lichaam. Ik kan vertrekken met heel mijn hart. De tranen zijn voor de achterblijvers. Ik hoop dat ze me niet teveel missen en dat ze realiseren dat ik de juiste weg ingeslagen ben.....Ik ga de juiste richting op. Ik ben zo vrij als een vogel en ik vlieg letterlijk alle kanten op. Ik wil jullie graag meenemen, mis mij maar niet want we zijn nog even dichtbij elkaar als altijd. Het voelt heel goed, voel jij dat ook?
(Zuid-Afrika)
Alles vliegt als een razende voorbij. Ik zuig de eerste beelden van Afrika op als een kind die voor het eerst iets nieuws ziet. Ik voel me thuis hier. Niet specifiek op deze plek maar hier. Gewoon hier.
Het huis is mooi, groot en oud. Het heeft tot voor kort 12 jaar leeg gestaan. De vrijwilligers die hier al eerder waren zijn dinsdag hier naartoe verhuisd. Het huis is nog leeg, de meubels zijn nog niet binnen. Bedden staan hier en daar en iedereen zoekt zijn spullen bij elkaar. Waar Linda en ik slapen noemen ze 'the cottage'. Het is een klein gebouw aan het huis met twee kamers en een badkamertje. De onderkant van de voordeur is open. wat niet veilig is want er zijn hier veel slangen; black mamba's en spitting cobra's............hahahaah! Echt, geen grapje. Ik maak me een beetje druk over de spleet onder de deur. alles kan ongevraagd binnen komen en mijn bed staat vlakbij de ingang. Ik check dan ook altijd mijn slaapzak voordat ik er zelf inkruip (ik slaap graag alleen in de mummie zak).
Er is zoveel te vertellen......maar weet niet waar te beginnen. Het komt wel. Jullie krijgen met de tijd alles te horen.
Ik wil Pappa, Mamma, Judith, Glenn, Loek, Thea, Maartje, Maartje en Annelot heel erg bedanken voor de steun bij mijn vertrek. Ik vond het geweldig!
Wordt vervolgd.......
Kijk voor de foto's op:
http://spaces.msn.com/members/JoaninAfrika/
-
01 Oktober 2005 - 09:27
Annelot:
Wauw! Vond t fijn je te 'steunen' maar t voelde gewoon gezellig hoor!! wat schrijf je je berichten leuk, echt fijn om te lezen. Ook dat jullie er zijn en adt alles goed is gegaan. Liefie, we spreken elkaar.
Dikke kus!! -
01 Oktober 2005 - 13:51
Tamara:
hoi Joan, gelukkig ben je veilig aangekomen en heb je een goed onderkomen! Ik hou de mail in de gaten en ben benieuwd naar je eerst volgende verhaal. Groetjes Tamara -
01 Oktober 2005 - 19:11
Yeun:
Hey Joan,
Ik baal nog steeds dat ik je niet meer gezien hebt, voordat je vertrekt.
Nu ik je verhaal zo lees, krijg ik tranen in mijn ogen.
Het gaat je gaat lieverd..
Ga je droom achterna, ik weet dat je dat kunt..
Liefs Yeun -
03 Oktober 2005 - 07:21
Saskia:
Jee Joan has arrived in Afrika!!!Lieverd, je gaat vast de tijd van je leven hebben. Ik volg je avonturen op afstand.Dikke kus -
03 Oktober 2005 - 14:25
Mietze:
Ik baal dat ik je niet meer gezien heb of gesproken. fijn om ondanks ons minimale contact je mails te ontvangen. leuk om je avonturen te volgen.geniet!!! kuskus mietze -
04 Oktober 2005 - 21:25
Darrin:
Hey Joan,
Niet te veel aan de achterblijvers denken. Wij denken wel aan jou, want je hebt veel te doen in het Afrikaanse. (je slaapzak checken bijv.)Selamat. X van Roxy en mama Nan. -
06 Oktober 2005 - 07:40
Maartje Van Herwijnen:
Hey Joanie!
Ben blij dat je goed bent aangekomen, heb al veel aan je gedacht hoor! Heel veel geluk, plezier en succes daar! Hoop dat de slangen en andere 'creepy crawlers' je een beetje met rust laten!
Dikke kus Maart -
06 Oktober 2005 - 07:50
Ingrid Lufting:
Hai die Joan. Ik kan wel zeggen, dat ik erg trots ben op mijn nicht!!. Vooral vanwege deze mooie, bewuste keuze in je leven, waar je helemaal achter staat.
Vergeet niet:Alles wat nu op je pad komt, zal werkelijk een verrrijking zijn van je leven ( Elke ervaring; elk moeilijk of gemakkelijk moment, elke leuke of rotte ervaring).
Ik hoop dat je je thuis gaat voelen in AFrika en naast het werk ook kan genieten van de cultuur en de te gekke Afrikaanse muziek. Ngyakuthanda lieve Joan! kusjes van Ingrid ( en Shadyra). We blijven je volgen! -
06 Oktober 2005 - 15:37
Loek:
Hi Joan!
Valt er niet zoiets te verzinnen als een kurk op de fles, voor die open onderkant van je deur?!
Terugbijten of -spugen lijkt me niet de oplossing bij die griezels!
Be creative!
Fijn dat we op deze we op deze wijze allemaal kunnen "mee reizen"!
Have a great time and check your regular-mail.
liefs en vette, kleffe zoenen!! -
09 Oktober 2005 - 11:55
Larissa:
hoi joan,
de laatste keer dat ik je zag was nog veilig in de albert heyn. nu moet je je al zorgen maken over wat er al niet onder die deur door kan komen.. erg leuk om al je verhalen te lezen, dat van die deur daargelaten dan.. heel veel plezier daar en succes met al je projecten.
liefs van laris**
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
