Een dagje met mij
Door: Joan Lufting
Blijf op de hoogte en volg joan
21 Oktober 2005 | Zuid-Afrika, Pretoria
Tegen een uur of 08:00uur is iedereen klaar. Bijna klaar. Dan arriveren onze 4 chauffeurs: Aron, Gladwell, Tammi en Thulani, allemaal Zulu. Wij maken ‘s morgens altijd een lunch pakketje voor ze en dan vertrekken we. Natuurlijk nooit op de afgesproken tijd, maar soms pas 45 minuten later dan afgesproken. Als er dan geroepen wordt dat we echt vertrekken en we in de auto’s plaats nemen kan het zo nog 15 minuten duren. Als het warm is, is het ook echt warm en smelten we in de auto weg. Maar dan vertrekken we echt en dan soms met z’n negenen in een 6 persoonsauto. Deze onconfortabele rit duurt ongeveer 45minuten tot 1 uur.
Er zijn 10 verschillende projecten waar je naar toe kan gaan. Dit betekend dat we soms de hele regio afrijden om iedereen op zijn project te krijgen. Rond een uur of 12:00/13:00uur worden we allemaal weer opgehaald en gaan we opweg naar een ander in de middag gekozen project. Je kan ook kiezen dat je het dorp in gaat of terug naar huis. Om 16:00uur wordt iedereen weer opgehaald en naar huis gebracht.
‘s Avonds moet er gekookt worden. Vaak koken er ongeveer 3 mensen voor iedereen. Het is wel grappig om ieder zijn kookkunsten te zien. Het is vaak verbazend lekker.
De avond lijkt heel lang te duren, soms is het pas 20:00uur en lijkt het al middernacht. Sinds afgelopen nacht hebben we een bewaker die ‘s nachts het huis bewaakt. Dit is wel nodig want het is hier niet ongevaarlijk. Iedereen gaat vaak rond een uur of 22:00uur naar bed. Om de volgende morgen weer vroeg op te staan.
Kijk voor de foto's op:
http://spaces.msn.com/members/JoaninAfrika/
-
22 Oktober 2005 - 08:46
Femke Hop:
Wauw wat een verhaal heb je er tot nu toe staan zeg. Ik zat bijna te huilen toen ik las over dat jochie wat je ontmoet had (met die belleblaas. Wat een verdriet moeten die kinderen en volwassenen in hun lichaam hebben,afschuwelijk gewoon.
Je doet het super,dat lees ik zo al. Ook al heb ik je al twee jaar niet meer gezien,ik kan wel janken zo dat ik je mis.
Schrijf snel,dikke kus Femke -
26 Oktober 2005 - 20:16
Maria Carpay:
Wat een ervaringen in de eerste weken al. Dat belooft wat voor de komende maanden! Geniet van de mooie momenten, sterkte voor de zware momenten. En bedenk: van zo'n reis kun je alleen maar groeien!!
Groetjes, Maria -
28 Oktober 2005 - 12:32
Frederike:
Ik ga zeker je belevenissen in Afrika volgen!! Ben nu al een paar dagen terug, maar als ik die foto's zie...
Succes daar! Groetjes -
30 Oktober 2005 - 15:56
Annelot En Maartje:
JEEEEEEEEE!!!! We komen eraan!! Tot in april!!! Dikke kussen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley