Agape

Ongeveer 45 kinderen van 2 tot 18 jaar. Wees. Bijna alle ouders, van de kinderen, zijn overleden aan AIDS. Van een meisje weet ik dat ze heeft gezien hoe haar vader haar moeder heeft vermoord, zij is 6 jaar oud. Er zijn hier kinderen die zelf ook besmet zijn met het HIV/AIDS virus.

Eind December vorig jaar brandde een groot gedeelte van de keuken en woonkamer van het weeshuis af. Ze zijn met ieder 2 paar kleren verhuisd naar een plek dat ze tijdelijk konden huren. Hier wonen ze nu nog. In verschrikkelijke vieze, kleine hokken. De kleintjes slapen in stapelbedden, de grote op de grond. Beddengoed word bijna niet gewassen. Als de pampers op zijn krijgen de kleintjes een plasticzak om…..het stinkt er naar poep, plas, andere mensengeuren en vocht. Het zijn verschrikkelijke omstandigheden.

Een paar dagen geleden zijn we erachter gekomen dat op maandag 31 oktober de kinderen uit deze huurwoning moeten. Er komen andere huurders in de plaats. Dit betekend dat ze op straat staan. Niemand die ze opvangt.

Een aantal vrijwilligers zijn direct naar de 'oude' afgebrande plek van Agape gegaan en hebben een inventarisatie gemaakt van wat er allemaal moet gebeuren om alles weer in een week tijd leefbaar te maken. Het scheelt dat er een aantal gebouwen niet afgerand zijn en alleen een likje verf en een schoonmaakbeurt nodig hebben.

Een groep van vrijwilligers zijn zondag naar de kerk geweest waar ze deze noodsituatie uitgelegd hebben. Er zijn vele na de dienst naar hen toe gegaan en hebben aangeboden om te komen helpen. Deze week zijn er vele professionele medewerkers gekomen. Van tegelzetters, tot tuinmannen, van dakleggers tot gewoon vrienden van vrienden die graag een handje mee hielpen. Het was altijd erg gezellig en iedereen was druk in de weer met zijn eigen ding. Ik zelf heb schoongemaakt, de meisjes slaapkamer geverfd (roze) en de jongens slaapkamer schoongemaakt. Ramen ingezet (en mijn initialen achter gelaten in de Putty), een grote gleuf gegraven dwars door de tuin voor de waterleidingen en met z’n 20-gen een slingergemaakt en een stuk of 1500 grote bakstenen verplaatst in de tuin. Het was hard werken deze week.

Nu zijn we een week verder en zo goed als klaar. De druk is wat van de ketel af, want zaterdagavond werd ons verteld dat de kinderen er niet gelijk op maandag uit moeten. Nu gebeurt dit ergens deze week. Er is eigenlijk nooit echt volledige duidelijkheid over, hoe wat, wanneer en waar….we zijn nog steeds in Afrika….

In het begin van de week gingen we de tuin van Agape opruimen er lag heel veel afval, heel veel oude dingen. Vieze, doordrenkte matrassen, rot en schimmel, kapot en rot speelgoed. We verzamelden alles op 1 plek en deden de kleine dingen in vuilniszakken en zetten die langs de kant van de weg. Binnen de kortste keren waren er een stuk of 6-7 mensen die tussen al deze zut ‘bruikbare’ dingen zochten en mee naar huis namen. Je moest eens weten wat daar allemaal lag. Een zwerver in Nederland zou zijn neus er voor ophalen.

Toen kwamen we thuis na een dag hard werken, ik nam een douche met heerlijk warm water. At een boterham en ging in een heerlijk bedje liggen slapen voor een uur of twee totdat ik gewekt zou worden door een vrijwilliger dat het eten klaar was.

Wij weten half niet hoe mooi en rijk ons leven is.

Daarom proberen wij hier, nu in een week tijd deze schatten van kinderen een waardig bestaan in goede levensomstandigheden, door hun huis op te knappen, zodat ze van daar uit verder kunnen.


Kijk voor de foto's van Agape op:
http://spaces.msn.com/members/JoaninAfrika/

Als je me wilt spreken kan je me bereiken op
telnr: 0027 - 317 69 14 96 (tot 02 december)